Mount Batur

Aangezien we vandaag een stevige beklimming voor de boeg hadden zijn we eerst goed gaan ontbijten. Gelukkig was het een buffet, zodat we onze energievoorraad goed konden aanvullen. 

Rond 10u zijn we dan vertrokken met een tussenstop aan een plaats die op Google maps aangeduid was als " prachtig zicht op de rijstvelden". Daar aangekomen bleek dat we er een toegangsticket moesten kopen om ze te kunnen zien.  Zoals we gevreesd hadden was het een toeristische site die weinig te maken had met de echte rijstvelden. Maar ja, dan toch maar even gaan kijken, een paar foto's genomen en terug vertrokken. 

Op een tiental km voor de mount Batur werden we ineens tegengehouden aan een soort controlepost en moesten we betalen om in de omgeving van de vulkaan te rijden. Na de staatskas gespijsd te hebben konden we het laatste stukje naar de voet van de berg afleggen. Natuurlijk werden we vanaf de parking aangeraden van een gids mee te nemen. Dat hebben we dan maar gedaan en dan stevig bergop tussen de losliggende lavastenen en rollend lavazand.  Boven ons begon het wolkendek dicht te trekken, begon het soms te rommelen, en hoopten we dat we boven toch nog gingen kunnen genieten van de mooie vergezichten. Na een 2tal uurtjes klimmen kwamen we boven op 1717m en konden nog een 10tal min genieten van het uitzicht vooraleer we in de wolken zaten.  We hadden een echte krater met magma verwacht, maar dat viel een beetje tegen. Meer dan een kleine rookpluim die van tussen de rotsen kwam zagen we niet. Voor de afdaling kozen we de langste, maar veiligste weg, rekening houdend dat het zou kunnen beginnen regenen. En ja hoor, na een kwartiertje afdalen begon het te regenen zodat we onze poncho's voor de 2de keer deze vakantie moesten gebruiken. 

Een uurtje later waren we terug bij onze auto en hadden allemaal honger van de tocht. Zo snel mogelijk ergens stoppen om te eten was dus de boodschap. Tijdens het eten merkten we hoeveel geluk we gehad hadden, want het begon enorm hard te stortregenen. De straten veranderden in snelstromende rivieren, scooters doken weg op beschutte plekken en auto's reden langzaam door het wassende water. De temperatuur zakte spectaculair zodat we het voor de eerste maal deze vakantie koud kregen. 

Toen de bui over was zijn we terug richting Ubud gereden en nog gestopt bij een paar winkeltjes waar de houtsnijders hun zelfgemaakte producten verkochten. De temperatuur was ondertussen al terug opgelopen naar 25 graden, en konden dus weer lekker opwarmen. 

Net toen de duisternis viel kwamen we terug aan bij ons hotel. Goed getimed, want in het donker rijden proberen we echt te vermijden. En nu.... een verfrissende douche, lekker eten en inpakken om morgen terug naar Lovina te rijden, 2de poging om dolfijnen te spotten